Terug in het verleden met een Drake TR-4C. (back to the future)
Tussen al mijn moderne spul is een apparaat verschenen met historie. Vroeger bij Schaart in Katwijk had ik deze mooie set als eens gezien en vooral tijdens mijn bezoek aan de Hamvention in Dayton in 2007 was ik weer ‘verliefd’ geworden op de 4 line of C line (R-4C, T-4XC en TR-4C) van Drake.
Drake was een zeer bekend merk in de jaren 60, 70 en 80 van de vorige eeuw. Wat nu Elecraft is was toen R.L. Drake. Gevestigd in Miamisburg, Ohio, een puur USA bedrijf en dat is belangrijk voor onze Amerikaanse vrienden. In die tijd kochten de Europeanen veelal Kenwood (TS515, TS520) of Yeasu (FT101, FT200) spullen, maar aan de andere kant van de plas was het Drake of als je van zelfbouw hield Heathkit. Drake bouwde top klasse apparaten welke qua kwaliteit niet onder deden voor Collins.
Het TR-4C ‘lijntje’ dat ik kon overnemen van een bevriend amateur ziet er uitstekend uit. Volgens de Drake Grading Standard: ‘Excellent Condition’. Onbeschadigd met hooguit wat gebruikssporen aan de buitenkant van de kast. Maar ja dat mag ook wel voor een set die bijna 40 jaar oud is (#36464). De AC-4 voeding is ingebouwd in de MS-4 speaker kast (is toch helemaal leeg) en nu in de kast geschroefd met rubberen ringetjes zodat de kast wat minder trilt.
De eerste tests met de ‘nieuwe’ aanwinst zijn veelbelovend. Prima ontvangst op 80,40 en 20 en jawel er komt een behoorlijk vermogen uit. Met een beetje secure afstemming van PLATE, LOAD en RF TUNE komt er 160 – 120 watt uit. Het zou makkelijk 200 moeten zijn, maar dit is al heel mooi. De ontvanger doet niet onder voor de moderne spullen al ontbreekt het natuurlijk wel aan de nodige extra (smalband) filtering. De TR-4C heeft één LSB en één USB filter van beide 2,1 kHz daar mag je het mee doen. Maar qua gevoeligheid lijkt het prima.
Op 40 meter lukt het om de eindtrap aan het oscilleren te krijgen. Hmmm, hier dus een beetje voorzichtig handelen. Op YouTube zijn overigens een paar leuke filmpjes te zien van de TR-4C in actie en hoe je bijvoorbeeld de zender moet tunen.
Nu eens kijken op de hogere banden 15 en 10 meter. De gevoeligheid lijkt goed te zijn ook al ruist de ontvanger hier minder. Nou is er ook weinig activiteit maar de stations die ik hoor op de moderne TS-590 zijn ook hoorbaar op de eenvoudige TR-4C. Mooi, eens kijken bij het zenden… Op 15 meter krijg ik er nog 100 watt uit, maar op 10 meter is het slechts 20 watt. Typisch geval van verouderde buizen lijkt me. Niet zo’n heel groot probleem momenteel, want vanwege de lage zonnevlekken is er toch weinig op 10 meter te doen.
Het wordt tijd om een verbinding te maken, dus microfoon en sleutel aansluiten en kijken wie we als eerste station aan de haak slaan. Op 40 meter 2E0WPZ, maar wel gek! Mijn redelijk luid spreken in de bijgeleverde ‘CB’ microfoon geeft een matige uitsturing van de eindtrap. Mijn signaal is wel te nemen (57) maar de modulatie is niet 100%. Ook later op het NAT (Nederlands Talig Amateurnet) op 80 krijg ik hetzelfde rapport. En ach het is niet moeilijk om te achterhalen wat er aan de hand is. De TR-4C wil graag een hoog-ohmige microfoon zien. Het ding wat ik in mijn hand heb is 200 ohm. Dus ik mag op zoek naar een Hi Z mike, bijvoorbeeld een Shure 444d. In het verleden werd erg veel gebruik gemaakt van Shure mikes, ook een USA merk en helaas erg prijzig, zelfs nu nog op eBay. Na een paar dagen zoeken heb ik echter een mooie handmicrofoon gevonden. Een refurbished ‘RITRON MICROPHONE wired as a Hi Z Microphone for Collins, Drake and others’ voor $50. Wel zo handig, een knijpkat in plaats van een tafelmicrofoon die toch altijd maar in de weg staat.
Ook in CW zijn al wat verbindingen gemaakt, alleen na een paar QSO’s komt er een nieuw probleem aan het licht. De T/R omschakeling bij ‘semi’ break in blijft hangen. Bij gebruik van de spreeksleutel op de microfoon gaat het goed, maar zodra de seinsleutel is aangesloten gaat het fout. Mogelijk komt dit ook door een verouderd buisje, maar ja ik heb geen set reserve glaswerk op de plank liggen. Nou biedt eBay ook hier weer de uitkomst. Voor $144 heb ik een volledige nieuwe set buizen inclusief de drie in de eindtrap. Maar ja. ze moeten wel uit Amerika komen met de kans op prijsverhoging door de douane. Misschien toch maar eerdaags doen nu het nog kan. 🙂
Bij de set was ook de originele manual met zelfs extra papieren en opmerkingen van de vorige eigenaars. Een R.L.Drake nota voor nieuwe eindbuizen (geplaatst in 1985) en ook op de voeding staan callsigns van vroegere eigenaars. Een set met history dus. Nog helemaal in originele staat (alleen bij het T/R relais is ooit een probleempje geweest) maar verder nergens sporen van… Overigens heeft de set geen 34-PNB print, dus geen Noise Blanker, de enige optie die er standaard in geplaatst kan worden.
Het merk RLDrake bestaat overigens nog steeds, maar wil je meer info over de ‘oude’ producten dan kun je in het digitale drakemuseum terecht of deze video bekijken. Voor meer technische info is deze site een goed startpunt. Ook een (foto)informatieve site is deze van EB5AGV.
Hieronder nog wat foto’s van mijn museumstuk. Hij krijgt vast wel een plekje ergens in de shack al is het alleen al om aan de visite te laten zien. Een dergelijke zender spreekt toch meer aan als een modern Japans doosje met heel veel knoppen.
